NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
32 - (2152) حدثنا
أبو بكر بن
أبي شيبة وابن
أبي عمر (واللفظ
لابن أبي عمر).
قالا: حدثنا
يزيد بن هارون
عن إسماعيل بن
أبي خالد، عن
قيس بن أبي
حازم، عن المغيرة
بن شعبة. قال: ما
سأل رسول الله
صلى الله عليه
وسلم أحد عن الدجال
أكثر مما
سألته عنه.
فقال لي (أي
بني! وما ينصبك
منه؟ إنه لن
يضرك) قال قلت:
إنهم يزعمون أن
معه أنهار
الماء وجبال
الخبز. قال (هو
أهون على الله
من ذلك).
{32}
Bize Ebû Bekr b. Ebî
Şeybe ile İbni Ebî Ömer rivayet ettiler. Lâfız İbni Ebî Ömer'indir.
(Dedilerki): Bize Yezid b. Harun, İsmail b. Ebî Hâlid'den, o da Kays b. Ebî
Hâzım'dan, o da Muğîre b. Şu'be'den naklen rivayet etti. (Şöyle demiş);
Resûlullah (Sallallahu
Aleyhi ve Sellem)'e Deccal'i benden çok kimse sormamıştır. Bana şöyle
buyurdular :
«Ey oğulcuğum! Sen onun
için niye yoruluyorsun. O sana asla zarar verecek değildir.» Ben dedimki: Onun
beraberinde su nehirleri, ekmek dağları olacağını söylüyorlar.
«O Allah'a bundan daha
ehvendir.» buyurdular.
(2152) - حدثنا
أبو بكر بن
أبي شيبة وابن
نمير. قالا: حدثنا
وكيع. ح
وحدثنا سريج
بن يونس.
حدثنا هشيم. ح وحدثنا
إسحاق بن
إبراهيم.
أخبرنا جرير.
ح وحدثني محمد
بن رافع.
حدثنا أبو
أسامة. كلهم
عن إسماعيل،
بهذا
الإسناد،
وليس في حديث
أحد منهم قول
النبي صلى
الله عليه
وسلم للمغيرة
(أي بني) إلا في
حديث يزيد
وحده.
{…}
Bize Ebû Bekr b. Ebî
Şeybe ile İbni Numeyr rivayet ettiler (Dedilerki): Bize Veki' rivayet etti. H.
Bize Süreye b. Yûnus da
rivayet etti. (Dediki): Bize Hüşeym rivâyet etti. H.
Bize İshâk b. İbrahim
dahi rivayet etti. (Dediki): Bize Cerîr haber verdi. H.
Bana Muhammed b. Râfi'
dahi rivayet etti. (Dediki): Bize Ebû Usâme rivayet etti. Bu râvilerin hepsi
İshıâil'den bu isnadla rivayette bulunmuşlardır. Yalnız Yezid'in hadîsinden
başka hiç birinin hadisinde Peygamber (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'in
Muğîre'ye ;
«Ey oğulcuğum!..» sözü
yoktur.
«O Allah'a bundan daha
ehvendir.1 cümlesinden murad onun Allah indinde bîr kıymeti yoktur ki, elinde böyle
acaib garaib halketsin demektir.
İzah:
Kitabımızın sonuna
doğru görüleceği vecihle Deccal'ın bu gibi hârikalar gösteremiyeceğini bildiren
hadîsler rivayet olunmuştur. Bu hadîsler bir kimsenin yaşça kendinden küçük
olan birine oğlum, oğulcuğum, yavrucuğum gibi sözleri söyleyebileceğine
delildir. Bu gibi sözlerden murad lütuf ve şefkatdir. Başkasına oğlum diyen
kimse şefkat ve merhamet hususunda sen benim oğlum yerindesin, demek ister.
Nitekim ekseriya muhataba, kardeşim! diye hitab edilir. Bundan maksad da aynen
öteki gibi şefkat ve merhamettir. Bu maksatla bu gibi kelimeleri söylemek
müstehab olur. Resûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'in Hz. Muğîre'ye:
«O sana asla zarar
verecek değildir» şeklinde verdiği cevâp mucizelerinden biridir.